Uttarkashi Tunnel : NDRFच्या जवानांना छोट्या पाइपमधून जाणे शक्य नव्हते, तेव्हा प्रवीण यांनी आपला जीव धोक्यात घालून मोहीम फत्ते केली|Uttarkashi Tunnel When NDRF personnel could not pass through the small pipe, Praveen risked his life and launched the campaign.

Uttarkashi Tunnel : NDRFच्या जवानांना छोट्या पाइपमधून जाणे शक्य नव्हते, तेव्हा प्रवीण यांनी आपला जीव धोक्यात घालून मोहीम फत्ते केली

वृत्तसंस्था

उत्तरकाशी : उत्तरकाशी बोगद्यात गेल्या 17 दिवसांपासून अडकलेल्या 41 मजुरांची सुटका करण्यात आली आहे. उत्तराखंडचे मुख्यमंत्री पुष्कर सिंह धामी आणि केंद्रीय मंत्री व्ही. के. सिंह यांनी कामगारांचे शाल देऊन स्वागत केले. 17 दिवस चाललेल्या या बचाव कार्यात अनेक चढ-उतार आले. अनेक वेळा आशा धुळीस मिळाल्या होत्या, पण प्रत्येक वेळी एक नवा नायक उदयास आला. दरम्यान, एक नाव चर्चेत आले.Uttarkashi Tunnel When NDRF personnel could not pass through the small pipe, Praveen risked his life and launched the campaign.

ते नाव आहे भूमिगत बोगदा तज्ज्ञ प्रवीण यादव यांचे. ज्यांनी ‘द इंडियन एक्स्प्रेस’शी संवाद साधताना आपला अनुभव सांगितला आहे. ऑगर ड्रिल मशिनच्या मार्गात मेटल गर्डर आल्यावर समोर येण्यासाठी ते 45 मीटरपेक्षा जास्त पाईपमधून कसे रांगत गेले हे सांगतात. तिथे गेल्यावर त्यांनी मशीन पुन्हा सुरू करण्यासाठी 3 तास अथक परिश्रम करून त्यांनी गॅस कटरच्या मदतीने पाइप कापला.

उत्तरकाशीतल्या खोलवर बोगद्यात अडकलेल्या 41 मजुरांना जगवले कसे??; प्रयत्न केले कसे??, वाचा तपशील!!

मी माझ्या सहकाऱ्यासोबत आत जायचे ठरवले

‘द इंडियन एक्स्प्रेस’शी बोलताना प्रवीण यांनी सांगितले की, एनडीआरएफ सदस्यांसह अनेकांनी आत जाण्याचा प्रयत्न केला पण ब्लोअर किंवा योग्य ऑक्सिजन पुरवठ्याअभावी ते अयशस्वी झाले. जेव्हा दुसरे काही काम झाले नाही, तेव्हा मी (माझा सहायक आणि भागीदार बलिंदर यादव सोबत) आत जायला तयार झालो, पण माझ्या बॉसने मला NDRF चे जवान प्रयत्न करण्यासाठी थांबायला सांगितले.

एनडीआरएफचे जवान अपयशी ठरले

त्यांनी पुढे सांगितले की एनडीआरएफचे सैनिक आकाराने मोठे होते आणि पाईप खूपच लहान होते. अशा परिस्थितीत त्यांना आत जाता येत नव्हते. मग मी आत जाण्याचा बेत केला. त्यानंतर मी गॅस कटर आणि दोन पाण्याच्या बाटल्या घेतल्या आणि कमी जागा असल्याने मी आत शिरलो. त्यानंतर 40 मीटरनंतर जेव्हा मशीनने कापणी सुरू केली तेव्हा यंत्राच्या उष्णतेने उरलेला ऑक्सिजनही गिळला. परिस्थिती अशी झाली की आमचा श्वास कोंडला गेला. पण आम्ही हार मानली नाही.

अनुभव कामी आला

यादव पुढे म्हणाले की, गॅस कटरचा वापर करत असताना चेहऱ्यावर आणि शरीरावर ठिणग्या पडत होत्या, मात्र त्यांच्याकडे सेफ्टी जॅकेट, हातमोजे, गॉगल आणि हेल्मेट होते. त्यावेळी आमचा अनुभव कामी आला, धोका कमीत कमी कोणत्या कोनात कापायचा हे माहीत होते. ड्रिलिंगमध्ये जास्त अडथळे येत असल्याने दिवसातून दोन-तीन वेळा जात असल्याचे त्यांनी सांगितले.

कधीतरी माझ्यासोबतही असा अपघात होऊ शकतो

ते म्हणाले की अमोनियाने भरलेल्या ठिकाणी अडकलेल्या चार लोकांना वाचवण्याच्या ऑपरेशनचा तो एक भाग होता, परंतु हे त्यांचे आतापर्यंतचे सर्वात कठीण ऑपरेशन होते. ते पुढे म्हणाले की मला माहित आहे की आत अडकलेले लोक माझ्यासारखे मजूर आहेत. मी स्वतः भूमिगत बोगद्यांमध्ये काम करतो आणि एखाद्या दिवशी माझ्यासोबतही असे होऊ शकते. मग या ऑपरेशनमध्ये मी मदत केली तशी दुसरी कोणीतरी मला मदत करेल.